Obowiązujące w naszym Zespole standardy ochrony małoletnich przed krzywdzeniem:
- Nie krzywdź innych: To oznacza, że nie wolno nikomu robić krzywdy fizycznej ani psychicznej. Nie bijemy się, nie obrażamy i nie wyśmiewamy innych.
Krzywda fizyczna:
- Oznacza wszelkie działania lub zachowania, które wyrządzają ból, obrażenia lub uszkodzenia ciała. Przykłady to bicie, kopanie, szarpanie, zadawanie ciosów lub innych form przemocy fizycznej.
- Krzywda fizyczna może pozostawić ślady na ciele, takie jak siniaki, otarcia, złamania lub inne obrażenia.
Krzywda psychiczna:
- To działania lub słowa, które powodują cierpienie emocjonalne lub psychiczne. Może to obejmować:
- Obrażanie słowne: Wyzywanie, poniżanie, wyśmiewanie lub groźby słowne.
- Zaniedbywanie emocjonalne: Ignorowanie czyichś uczuć, odrzucanie, brak wsparcia emocjonalnego.
- Manipulacja emocjonalna: Celowe działania mające na celu kontrolowanie czyichś uczuć lub myśli.
- Zagrożenia lub zastraszanie: Groźby, które sprawiają, że ktoś czuje się przerażony lub niespokojny.
2. Mów o swoich uczuciach:
- Jeśli coś cię martwi lub sprawia, że czujesz się źle, powiedz o tym komuś dorosłemu. To ważne, aby nie trzymać tego w sobie.
3. Nie daj się obcykać w Internecie:
- Nie podawaj swoich danych osobowych (np. imienia, nazwiska, adresu) osobom, których nie znasz. Nie rozmawiaj z obcymi w Internecie.
Nie wolno zamieszczać w internecie żadnych filmików, zdjęć i postów z wizerunkiem i/lub informacjami o koleżankach, kolegach, pracownikach szkoły.
- W Polsce istnieją przepisy dotyczące ochrony danych osobowych, które regulują, jakie informacje można publikować online. Warto sprawdzić, czy Twoje działania są zgodne
z tymi przepisami. - Pamiętaj, że to, co raz opublikujesz w internecie, może mieć długotrwałe konsekwencje. Treści mogą być przerabiane, udostępniane i komentowane przez innych. Dlatego warto zachować ostrożność.
4. Kontakty na prywatne z nauczycielami i innymi pracownikami szkoły:
- To rozmowy, wiadomości lub spotkania, które odbywają się poza oficjalnymi godzinami lekcyjnymi lub poza szkołą.
- Dlaczego są niewłaściwe? Kontakty prywatne mogą prowadzić do nieporozumień,
a także mogą naruszać prywatność i granice między uczniem a nauczycielem.
Dlaczego warto zachować ostrożność?
- Nauczyciele są profesjonalistami i mają swoje obowiązki wobec wszystkich uczniów.
- Prywatne rozmowy mogą wpłynąć na obiektywność i uczciwość ocen czy innych decyzji dotyczących ucznia.
Jakie są akceptowalne formy kontaktu?
- Wszelkie pytania, wątpliwości lub potrzeba wsparcia powinny być omawiane
w ramach oficjalnych konsultacji, zebraniach klasowych lub za pośrednictwem
e-dziennika. - Nauczyciele są dostępni w wyznaczonych i umówionych godzinach, aby pomóc uczniom
i rodzicom.
5. Zgłoś, jeśli widzisz, że ktoś jest krzywdzony:
- Jeśli zauważysz, że ktoś jest źle traktowany, powiedz o tym nauczycielowi lub innemu dorosłemu, do którego masz zaufanie (psychologowi, pedagogowi, rodzicowi). To może pomóc temu dziecku.
- Zgłaszaj zaufanej dorosłej osobie w szkole, że tobie lub komuś dzieje się krzywda. Krzywdzić nie może żaden dorosły: ani nauczyciel, ani inny pracownik szkoły, ani rodzic:
- Rodzice powinni być świadomi, że nie mają prawa krzywdzić swojego dziecka fizycznie ani psychicznie.
Prawo zakazuje stosowania przemocy wobec dziecka przez rodziców.
Obowiązek troski o dobro dziecka:
- Rodzice powinni działać zawsze w najlepiej pojętym interesie dziecka.
- Rodzice mają podejmować decyzje, które nie zaszkodzą dziecku.
Zachowanie rodziny jako bezpiecznego środowiska:
- Rodzina jest miejscem, gdzie dziecko powinno czuć się bezpiecznie i chronione.
- Rodzice powinni unikać zachowań, które mogą zaszkodzić dziecku.
Jeśli dziecko doświadcza krzywdy ze strony nauczyciela lub innego pracownika szkoły, istnieją ważne kroki, które można podjąć w celu ochrony dziecka:
Zgłoszenie sytuacji dyrektorowi szkoły:
- Nauczyciel, który dowiaduje się o krzywdzeniu dziecka, powinien niezwłocznie poinformować dyrektora szkoły.
- Dyrektor będzie odpowiedzialny za dalsze działania w celu ochrony dziecka.
Notatka służbowa:
- Nauczyciel powinien sporządzić notatkę służbową, w której opisze sytuację i informacje o krzywdzeniu dziecka.
- Notatkę przekazuje dyrektorowi szkoły.
Powiadomienie pedagoga lub psychologa:
- Nauczyciel przekazuje informacje pedagogowi lub psychologowi.
- Pedagog lub psycholog przeprowadzi rozmowę z rodzicem dziecka, aby zrozumieć sytuację i zapewnić wsparcie.
Diagnoza sytuacji dziecka:
- Pedagog lub psycholog zbierze informacje od nauczycieli, rodziców i samego dziecka.
- Na tej podstawie zostanie sporządzona diagnoza sytuacji dziecka.
Plan pomocy dziecku:
- Pedagog lub psycholog opracuje plan pomocy dziecku, który uwzględni działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i wsparcia.
- Rodzice zostaną poinformowani o planie i zachęceni do współpracy.
Zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa:
- Dyrektor szkoły złoży zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury lub policji.
- W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka, sprawa może być rozstrzygnięta przez sąd rodzinny.
5.Szukaj pomocy, jeśli sam jesteś krzywdzony:
- Jeśli ktoś cię bije, obraża lub źle się zachowuje, powiedz o tym komuś bliskiemu, komuś do kogo masz zaufanie.
- Nie jesteś sam – zawsze możesz liczyć na wsparcie.
Oto numery telefonów i adresy mailowe, pod którymi krzywdzone dzieci mogą szukać pomocy:
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży (116 111):
- Telefon prowadzony przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę.
- Jest czynny całą dobę przez 7 dni w tygodniu.
- Anonimowość: Nie musisz podawać swojego imienia ani adresu zamieszkania.
- Bezpłatność: Połączenie jest bezpłatne zarówno z telefonów komórkowych, jak
i stacjonarnych. - Możesz porozmawiać o różnych sprawach, takich jak przyjaźń, miłość, kontakty
z rodzicami, problemy w szkole, uczucia czy przemoc
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (800 12 12 12):
- Bezpieczny numer dla dzieci i nastolatków do zgłaszania przemocy.
- Można również skontaktować się drogą mailową: zgloszenie@pkdp.gov.pl
Latarnia Morska (800 100 100):
- Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci.
- Pomoc w trudnych sytuacjach związanych z dziećmi
